การฝึกทักษะต่างๆ

การเลี้ยงลูกบาสเกตบอล
           การเล่นกีฬาบาสเกตบอลให้เก่งและมีความสามารถพื้นฐานสำคัญอันดับแรกต้องเรียนรู้ทักษะการครอบครองลูก บาสเกตบอล ทีมไหนที่สามารถครอบครองลูกบาสเกตบอลได้โอกาสย่อมได้เปรียบที่จะทำประตูฝ่าย ตรงข้าม ผลสุดท้ายชัยชนะ ก็จะตามมา
           การเลี้ยงลูกบาสเกตบอล หมายถึง โดยการใช้นิ้วและปลายนิ้วทั้ง 5 แตะลูกบาสเกตบอลกดลงกระทบพื้นแล้วให้กระดอน ขึ้นลง ครั้งเดียว หรือหลายครั้งจะเป็นการเลี้ยงลูกอยู่กับที่ หรือเคลื่อนที่ หรือเลี้ยงลูกสูง หรือต่ำ ก็ขึ้นอยู่กับโอกาส หรือ ความต้องการของผู้เลี้ยง การเลี้ยงลูกบาสเกตบอลจะใช้ในกรณีที่นำลูกเข้าไปยิงประตู เพื่อหลอกล่อและหลบหลีกคู่ต่อสู้ หรือในกรณีที่ไม่สามารถ ส่งลูกให้ผู้เล่นฝ่ายเดียวกันได้ทัน การเลี้ยงลูกในขณะแข่งขันโดยไม่มีความจำเป็น เช่น เลี้ยงลูกเพื่อโชว์ ลวดลายจะทำให้เสียเวลาและโอกาสในการทำประตู หรืออาจจะถูกผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามแย่งลูกไปครอบครองได้ การเลี้ยงลูก บาสเกตบอลเป็นทักษะที่จำเป็นที่ผู้เล่นทุกคน

            ทักษะการเลี้ยงลูกบาสเกตบอล
           ใช้สำหรับนำลูกบาสเกตบอลเคลื่อนที่ไปกับตัวเองหรือการครอบครองลูกบาสเกตบอลไว้กับตัวเองซึ่งตามระเบียบการ เล่นกีฬาบาสเกตบอลการครอบครองลูกบอลไว้นั้นต้องไม่นานเกิน 5 วินาที ถ้าผู้เล่นยังต้องการครอบครองลูกบอลไว้อีก จึง จำเป็นต้องเลี้ยงลูกบอลเพื่อรอจังหวะการเล่นต่อไป และการเลี้ยงลูกบาสเกตบอลยังถือเป็นวิธีการอย่างหนึ่งของฝ่ายรุก ที่จะดึง ฝ่ายป้องกันให้ออกมาจากเขตประตู หรือให้ผู้เล่นฝ่ายเดียวกันมีเวลาจัดตำแหน่งในการยืนหรือเข้าทำประตูเมื่อมีโอกาส การเลี้ยง ลูกบาสเกตบอลแบ่งเป็น 2 แบบตามลักษณะและจุดมุ่งหมายการเลี้ยงลูกบาสเกตบอล คือ
           1.การเลี้ยงลูกบาสเกตบอลสูง (High Dribbling) ใช้สำหรับการเคลื่อนที่ไปด้วยความเร็วในทิศทางตรง ระดับการเลี้ยงลูก บาสเกตบอลสูงจากพื้นประมาณระดับอกถึงไหล่ของผู้เลี้ยงลูกบอล
           วิธีปฏิบัติ ให้โน้มตัวไปข้างหน้า ใช้นิ้วมือและข้อมือกดลูกบอลให้กระดอนขึ้นมาระดับเอว หรือสูงกว่าเล็กน้อย นิ้วมือกด ลูกบอลทางส่วนบนค่อนมาทางด้านหลัง เพื่อให้ลูกพุ่งไปข้างหน้าแล้วก้าวเท้าตามลูกไป
           2. การเลี้ยงลูกบาสเกตบอลต่ำ (Low Dribbling) ใช้สำหรับการหลบหลีกฝ่ายตรงข้าม หรือล่อหลอกฝ่ายตรงข้าม เพราะการ เลี้ยงลูกบาสเกตบอลต่ำนี้ช่วยให้มีความคล่องแคล่วว่องไวในการเลี้ยงลูกบอลสำหรับการเคลื่อนไหวได้ดี
           วิธีปฏิบัติ เข่าทั้งสองงอมากกว่าการเลี้ยงลูกบาสเกตบอลสูง ศีรษะและไหล่โน้มไปข้างหน้า ถ้าใช้มือขวาเลี้ยงลูกบอล มือ ซ้ายให้กางออกเล็กน้อย เพื่อช่วยการทรงตัว สายตามองไปข้างหน้า และควบคุมการครองบอล

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 การยืนยิงประตู ( The Set Shot )

โดยทั่วไปในการแข่งขันไม่นิยมใช้ลักษณะการยิงประตูชนิดนี้ระหว่ างนาฬิกาเดินเนื่องจากง่ายต่อการสกัดกั้นส่วนมากใช้ในการโยนโทษ

 

การก้าวกระโดดขึ้นยิงประตู ( The Lay-up Shot )

ผู้เล่นควรฝึกการยิงประตูลักษณะนี้เป็นอันดับแรก การยิงประตูลักษณะนี้เป็ฯการพาลูกบอลเคลื่อนที่ซึ่งใช้แรงส่งจา กจังหวะการก้าวและกระโดดลอยตัวยกมือ งอเข่า และปล่อยลูกบอลกระทบกระดานหลัง

 

การก้าวกระโดดขึ้นหงายมือยิงประตู ( The Underhand Shot )

การยิงประตูลักษณะนี้คล้ายกับการก้าวกระโดดยิงประตูต่างกันที่จ ังหวะสุดท้ายของการปล่อยลูกบอลต้องหงายมือและแขนทำให้ลูกบอลอยู ่ด้านบนมือ แล้วจึงใช้ข้อมือช่วยส่งแรงกระทบกระดานหลัง

การกระโดดยิงประตู ( The Jump Shot )

เป็นลักษณะการยิงประตูที่มักพบมากระหว่างการแข่งขัน เนื่องจากยากต่อการป้องกัน โดยเฉพาะหากผู้เล่นยิงประตูมีความสูง 

 

การฮุ้กบอล ( The Hook Shot )

นิยมใช้มากกับผู้เล่นตำแหน่งเสาหลักล่าง ( Low-Post ) การยิงประตูลักษณะนี้มีความแม่นยำสูงและยากต่อการป้องกัน เนื่องจากแขนผู้เล่นยิงประตูห่างจากผู้เล่นฝ่ายป้องกัน

วิธีการปฏิบัติเริ่มเมื่อผู้เล่นยิงประตูหันหลังให้ห่วงประตู การฮุ้กต้องมีการกระโดดและการทรงตัวที่ดี ผู้เล่นควรฝึกหัดการใช้ทั้งมือซ้ายและขวา หากใช้มือขวาให้ยกเข่าขวา หากใช้มือซ้ายให้ยกเข่าซ้าย ปล่อยบอลให้ใช้ข้อมือตวัดลูกบอลข้ามศีรษะ

 

การยัดห่วงประตู ( Dunking )

การยิงประตูลักษณะนี้เป็นความสามารถเฉพาะตัวพิเศษของผู้เล่นที่ มีความสูงหรือกระโดดสูง และเนื่องจากไม่มีข่วงของลูกบอลลอยในอากาศทำให้ยากต่อการป้องกั น สามารถใช้ได้ทั้งมือเดียวหรือสองมือ ทั้งด้านหน้าหรือด้านหลังของผู้เล่นยิงประตู เป็นการสร้างความเชื่อมั่นต่อทีมและทำลายขวัญของฝ่ายตรงข้ามได้ 

 

การก้าวกระโดดหมุนตัวยิงประตู ( The Reverse Lay-up Shot )

การยิงประตูลักษณะนี้เป็นการใช้ห่วงประตูและกระดานหลังเป็นแนวป ้องกันจากผู้เล่นฝ่ายป้อกันจากด้านหลังใช้ได้ดีเมื่อผู้เล่นพาบ อลตามแนวเส้นหลัง หรือรับลูกบอลภายในเขตกำหนด 3 วินาที และหันหลังให้กับห่วงประตู

 

การปัดบอลเข้าห่วงประตู ( Tapping or Tip-in )

การปัดบอลเพื่อเข้าห่วงประตูตามกติกาถือเป็นการยิงประตูลักษณะห นึ่ง เป็นการใช้นิ้วมือรองใต้ลูกบอลดีดลูกบอลเข้าห่วงประตู การยิงประตูลักษณะนี้ต้องอาศัยช่วงจังหวะเวลาและจังหวะของการกร ะโดดลอยตัวที่ดี เพื่อเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพของการดีดลูกบอล 

​

​